اثربخشی آموزش تنظیم هیجان بر تنظیم شناختی هیجان، احساس تنهایی و صمیمیت اجتماعی زنان دارای همسر معتاد

مقدمه: هدف مطالعه حاضر بررسی اثربخشی آموزش تنظیم هیجان بر تنظیم شناختی هیجان، احساس تنهایی و صمیمیت اجتماعی زنان دارای همسر معتاد بود. روش: روش پژوهش حاضر آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه‌ی‌آماری پژوهش را کلیه زنان دارای همسر معتاد تحت پوشش سازمان بهزیستی شهر اردبیل در نیمه اول سال 1395 تشکیل ‌داده‌اند که از میان آن‌ها، سی نفر به روش نمونه‌گیری دردسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش (پانزده) و گروه کنترل (پانزده) به‌صورت تصادفی جایگزین شدند. به گروه آزمایش، هشت جلسه مهارت‌های تنظیم هیجان آموزش داده شد و گروه کنترل که در لیست انتظار قرار داشت هیچ آموزشی دریافت نکرد. در این پژوهش از مقیاس‌های تنظیم شناختی هیجان، احساس تنهایی و صمیمیت اجتماعی استفاده شده است. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از آزمون آماری تحلیل کواریانس چندمتغیری (مانکوا) موردتجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: نتایج نشان داد که بعد از کنترل اثرات پیش‌آزمون، تفاوت معناداری بین میانگین پس‌آزمون دو گروه در تنظیم شناختی هیجان (0/000>F=81/63 ,P)، احساس تنهایی (0/001>F=161/38, P) و صمیمیت اجتماعی (0/001>P , F=32/25) وجود داشت. بحث و نتیجه‌گیری: آموزش تنظیم هیجان بر تنظیم شناختی هیجان، احساس تنهایی و صمیمیت اجتماعی زنان دارای همسر معتاد موثر بوده است. بنابراین با توجه به یافته‌های پژوهش، می‌توان از آموزش تنظیم شناختی هیجان در کاهش مشکلات زنان و دیگر اعضای خانواده‌ دارای افراد معتاد استفاده کرد.